Rus birliklerinde Kuzey Kore menşeli 140 mm çekili havan sistemlerinin görülmesi, Moskova’nın savaş cephesinde yabancı tedarikçilere giderek daha fazla yöneldiğini bir kez daha ortaya koydu.
Yeni havan sisteminin azami menzili 8.000 metreye kadar ulaşıyor ve dakikada 10–12 atım yapabiliyor. Beş kişilik mürettebat tarafından kullanılan sistem, toplam 80 mühimmatla sahaya çıkıyor. Her bir havan mühimmatı 36,7 kilogram ağırlığında ve bunun 3,52 kilogramı patlayıcı dolgudan oluşuyor.
Nakliye halindeyken 355 kilogram ağırlığında olan platform, ateşleme pozisyonuna geçtiğinde bu ağırlık 230 kilograma düşüyor. Bu durum, 140 mm kalibre sınıfındaki çekili sistemler arasında görece hafif bir tasarıma işaret ediyor.
| Teknik Özellik | Değer |
|---|---|
| Kalibre, mm | 140 mm |
| Ağırlık (taşıma/savaş durumu), kg | 355 / 230 kg |
| Menzil (min / maks), m | 500 / 8000 m |
| Atış hızı, atım/dakika | 10–12 |
| Yükseliş açısı, derece | +80° |
| Dönüş açısı, derece | 5° |
| Mürettebat | 5 kişi |
| Mühimmat sayısı | 80 adet |
| Havan mühimmatı ağırlığı, kg | 17,4 kg |
| Patlayıcı dolgu ağırlığı, kg | 3,52 kg |
Daha önce 60 mm Kuzey Kore havanları da kullanılmıştı
140 mm’lik sistemin cephede ortaya çıkması, daha önce Rus birliklerinde tespit edilen Kuzey Kore üretimi 60 mm piyade havanlarının kullanımını da doğruluyor. Bu gelişme, Moskova ile Pyongyang arasındaki askeri iş birliğinin giderek derinleştiğini gösteriyor.
Rus kaynaklara göre bu teslimatlar, iki ülke arasında genişleyen askeri ortaklığın bir parçası. Ancak Rus savunma çevrelerinde, NATO standartlarının dışında kalan mühimmat kalibrelerine bağımlılık nedeniyle artan lojistik zorluklara dair kaygılar da dile getiriliyor. Her yeni sistem, kendi özel mühimmat zincirini gerektiriyor ve bu da sahadaki tedarik süreçlerini karmaşıklaştırıyor.
Rus savunma sanayii cepheye yetişemiyor
140 mm’lik Kuzey Kore havanlarının cepheye girmesi, Rus savunma sanayiinin Ukrayna’daki uzun süreli savaşın yarattığı baskıya hâlâ tam olarak yanıt veremediğini gösteriyor. Savaşın dördüncü yılına girilirken, özellikle topçu sistemleri, mühimmat ve hafif piyade silahları gibi kategorilerde iç üretim talebi karşılamaktan uzak.
Bu nedenle Moskova, başta Kuzey Kore ve İran olmak üzere çeşitli yabancı tedarikçilere yöneliyor. Bu ülkelerden yalnızca top ve havan mühimmatı değil; insansız hava araçları, hafif silahlar ve destek sistemleri de alınıyor. Uluslararası yaptırımlar nedeniyle sekteye uğrayan savunma sanayi tedarik zincirlerini telafi etmeye çalışan Rusya, artık daha önce kendi üretim kapasitesiyle karşıladığı ihtiyaçları dışarıdan temin ediyor.
Rusya, silah ithalatçısı konumuna mı geliyor?
Kuzey Kore havanlarının Rusya topraklarında görülmesi, savaş öncesi dönemde dünyanın önde gelen silah ihracatçılarından biri olan Rusya’nın yeni imajıyla çelişiyor.
2022 öncesinde tanklardan hava savunma sistemlerine, savaş uçaklarından topçulara kadar çok sayıda sistemi küresel pazarlara sunan Rus savunma sanayii, bugün bu platformları dışarıdan tedarik etme arayışında.
Bu durum, Rusya’nın hem üretim kapasitesindeki daralma hem de savaşın uzamasıyla derinleşen askeri açığını gözler önüne seriyor.
Kuzey Kore’den Rusya’ya personel desteği iddiaları
2024 yılının ikinci yarısında Batılı kaynaklar, Kuzey Kore’nin Rusya’ya yalnızca mühimmat ve askeri destek değil, inşaat ve lojistik destek birimleri aracılığıyla insan gücü de sağlamaya başladığını öne sürdü.
Bu personellerin işgal altındaki Ukrayna topraklarında altyapı onarımı, tahkimat inşası ve askerî üslerin destek hizmetleri gibi görevlerde yer aldığı iddia ediliyor. Özellikle Donetsk ve Luhansk bölgelerinde bu faaliyetlerin yoğunlaştığı ifade ediliyor.
Bazı güvenlik kaynakları ise Pyongyang’ın askerî gözlemci ve danışman gönderdiğini de öne sürüyor. Bu personelin görevi, gönderilen silah sistemlerinin sahadaki kullanımını izlemek, teknik destek sağlamak ve elde edilen tecrübeyi Kuzey Kore ordusuyla paylaşmak olabilir. Bu tip bir faaliyet, aynı zamanda Kuzey Kore’nin kendi savunma sanayisini geliştirmesi açısından da önemli bir geri besleme mekanizması sunuyor.
Kuzey Kore, yeniden yapılanma çalışmalarına katılımın ekonomik zorluklarını çözmeye yardımcı olacağına inanıyor gibi görünüyor.
Raporlar, Rusya’nın kendi ekonomik zorluklarına rağmen, Kuzey Koreli işgücü karşılığında yiyecek, petrol ve endüstriyel malzemeler şeklinde maddi tazminat sözü verdiğini öne sürüyor. Kaynaklara göre ek yiyecek, Kuzey Kore’nin halka daha fazla erzak dağıtmasına olanak tanırken, petrol ve endüstriyel malzemeler ise Kuzey Kore lideri Kim Jong Un’un planı olan 20×10 bölgesel kalkınma politikasını destekleyecek.
Kuzey Kore’nin 20×10 Kalkınma Politikası nedir?
2024 yılında Devlet Başkanı Kim Jong-un tarafından başlatılan ve ülkenin bölgesel ekonomik kalkınmasını hedefleyen iddialı bir politikadır.
Bu politika kapsamında, her yıl 20 şehir ve ilçede modern sanayi tesisleri inşa edilerek, 10 yıl içinde toplamda 200 yerleşim yerinin ekonomik altyapısının güçlendirilmesi amaçlanmaktadır.
Politika, 2021 yılında Kangwon Eyaleti’ndeki Kimhwa İlçesi’nde başlatılan pilot projeyle test edilmiştir. Bu bölgede, sel felaketleri sonrası tamamen yeniden inşa edilen fabrikalar ve konutlar, Kim’e göre bu politikanın uygulanabilirliğini göstermiştir.
Kaynak: Defence Blog, Daily NK
